تجربه نزدیک به مرگ

تجربه نزدیک به مرگ یا NDE چیست؟

تجربه نزدیک به مرگ تجربه عجیب و متفاوتی است. شواهد جدید نشان می دهد که برخی از بیماران، تجارب مرگ پس از ایست قلبی را به یاد می آورند.

در مطالعه‌ای که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه گروسمن نیویورک، با همکاری 25 بیمارستان عمدتاً در ایالات متحده و بریتانیا انجام شد، برخی از بازماندگان ایست قلبی تجارب مرگ واضحی را، در حالی که به ظاهر بیهوش بودند برایشان پیش آمده بود، توصیف کردند. با وجود درمان فوری، کمتر از 10 درصد از 567 بیمار مورد مطالعه که CPR در بیمارستان دریافت کردند، به اندازه کافی بهبود یافتند تا مرخص شوند. با این حال، چهار نفر از هر 10 بیمار زنده مانده درجاتی از هوشیاری را در طول CPR به یاد آوردند که با معیارهای استاندارد ثبت نشده بود.

این مطالعه همچنین نشان داد در زیرمجموعه‌ای از این بیماران که تحت نظارت مغزی قرار گرفته بودند، تقریباً 40 درصد فعالیت مغزی داشتند که حتی در یک ساعت پس از احیای قلبی ریوی به حالت عادی یا تقریباً عادی از حالت «flatline» بازگشتند. با توجه به تصاویری که توسط EEG  ثبت شده است، بیماران در امواج گاما، دلتا، تتا، آلفا و بتا که با عملکرد ذهنی بالاتر مرتبط هستند، پالس‌هایی را مشاهده کرده‌اند.

نویسندگان این مطالعه می‌گویند که بازماندگان مدت‌هاست که گزارش کرده‌اند که آگاهی و تجارب قدرتمند و شفافی دارند. تجارب آنها شامل درک جدایی از بدن، مشاهده وقایع بدون درد یا ناراحتی، و ارزیابی معنادار اعمال و روابط آنها است. این کار جدید معتقد است که دریافت این تجارب مرگ با توهم، خراقات، هذیان، رویا یا هوشیاری القایی ناشی از CPR متفاوت است.

نویسندگان این مطالعه فرضیه‌ای را مطرح می‌کنند که مغز در حال مرگ، سیستم‌های بازدارنده (ترمز) طبیعی را حذف می‌کند. آنها می گویند که این فرآیندها، که در مجموع به عنوان عدم بازداری شناخته می شوند، ممکن است دسترسی به “ابعاد جدید واقعیت” را باز کنند، از جمله یادآوری شفاف تمام خاطرات ذخیره شده از اوایل کودکی تا مرگ، که از منظر اخلاق ارزیابی می شود. در حالی که هیچ کس هدف تکاملی این پدیده را نمی داند، این “دری را به روی یک کاوش سیستماتیک در مورد آنچه هنگام مرگ یک فرد اتفاق می افتد باز می کند.”

نویسنده ارشد مطالعه سام پرنیا، پزشک ، دکتری تخصصی، دانشیار دپارتمان پزشکی در NYU Langone Health و مدیر مراقبت های ویژه و تحقیقات احیا در NYU Langone، می‌گوید:

“اگرچه پزشکان مدت ها فکر می کردند که مغز حدودا 10 دقیقه پس از اینکه قلب تامین اکسیژن خود را متوقف کند آسیب دائمی می بیند، کار ما نشان داد که مغز می‌تواند نشانه‌هایی از بازیابی الکتریکی را برای مدت طولانی در CPR نشان دهد. این اولین مطالعه بزرگی است که نشان می‌دهد این خاطرات و تغییرات امواج مغزی ممکن است نشانه‌هایی از عناصر مشترک و جهانی اصطلاح تجربیات نزدیک به مرگ باشند.”

دکتر پرنیا می افزاید: “این تجربیات نگاهی اجمالی به بعد واقعی و در عین حال کم درک شده از آگاهی انسان ارائه می دهد که با مرگ آشکار می شود. این یافته ها همچنین ممکن است منجر به طراحی راه های جدیدی برای راه اندازی مجدد قلب یا جلوگیری از آسیب های مغزی و نگهداری شرایط برای پیوند شود .

مطالعه‌ای به نام  AWAreness در حین احیا (AWARE)-II ،  بین مه 2017 تا مارس 2020 در ایالات متحده و بریتانیا 567 مرد و زنی را دنبال میکرد که در طول بستری شدن در بیمارستان دچار ایست قلبی شده بودند. فقط بیماران بستری در بیمارستان برای استانداردسازی روش‌های احیا و به هوش آوری و همچنین روش‌های ثبت فعالیت مغز ثبت‌نام شدند. زیرمجموعه ای از 85 بیمار در طول CPR تحت نظارت مغزی قرار گرفتند. در ادامه شهادت از 126 بازماندگان جامعه از ایست قلبی با خاطرات گزارش شده توسط خودشان نیز مورد بررسی قرار گرفت تا درک بیشتری از موضوعات مربوط به تجربه یادآوری مرگ ارائه شود.

نویسندگان مطالعه به این نتیجه رسیدند که تحقیقات تا به امروز، واقعیت یا معنای تجربیات و ادعاهای آگاهی بیماران در رابطه با مرگ را نه اثبات کرده و نه رد کرده است. آنها می گویند تجربه یادآوری شده پیرامون مرگ مستحق بررسی تجربی بیشتر است و برنامه ریزی برای انجام مطالعاتی دارند که نشانگرهای زیستی آگاهی بالینی را دقیق تر تعریف می کند و اثرات روانی طولانی مدت احیا پس از ایست قلبی را نظارت می کند.

تاریخ: September 14, 2023
منبع: Elsevier